Hallo kwetsbaarheid

Over moed, rafels en kwetsbaarheid. Over jou en mij dus.

“Houd dat leren jasje maar aan, je schrijft tenslotte over moed. Dit staat stoer.”

Ik sta in de studio van Managementboek. Er wordt een bookchat opgenomen. Ik houd helemaal niet van video- en foto-opnames. Ik voel me vaak helemaal niet moedig. De rebel in mezelf heeft zin om het interview onverwacht over een andere boeg te gooien. Om tegen de verwachting in te vertellen waar ik mee worstel, waar ik helemaal niet zo trots op ben, dat ik soms helemaal geen zin heb om moedig te zijn en het liefst in de armen van mijn lief wegkruip. Uiteraard doe ik dat niet en is de cameraman dik tevreden na een vlot verlopen interview. Waarom ben ik het dan niet?

Vanochtend kreeg ik de link naar een opname die werd gemaakt na een lezing. Of ik even drie tips wilde geven hoe je meer moed kunt tonen. Daar sta je dan met de camera voor je neus en een microfoon in je hand.

Gelukkig is het stilstaande eerste beeld al realistischer dan het hele interview. De tips kloppen hoor, maar net als velen van jullie weet ik wat het is om angstig te zijn. Zo angstig dat je bevriest en niet doet wat je zou moeten doen.

 

Rafels

“Je bént niet moedig. Je doet hooguit af en toe moedige dingen.”

We zitten aan een tafeltje op het Leidscheplein. Domenica Ghidei Biidu zal te gast zijn op het kennisevent IMPACT! Laat je daden spreken, dat 31 oktober plaatsvindt in De Rode Hoed. Ze vluchtte op haar 15e alleen uit Eritrea en werd later rechter, lid van het College van de Rechten van de Mens en is nu lid van de Europese commissie tegen Racisme en Discriminatie. We maken kennis bij een lunch.

“Het Westen is zo gefocust op perfectie. Het echte leven is rafelig.”

Ik knik terwijl een beeld uit mijn herinnering opduikt van een sessie tijdens een leiderschapstraining bij De Baak. “Waar zijn de rafels?” vroeg iemand me toen. Sindsdien is er veel gebeurd. De vrouw die toen deze vraag kreeg, is inmiddels door de modder gegaan. Heeft verwachtingen van haarzelf en van anderen gelogenstraft en heeft, zoals haar broer tegen haar zei, haar hoofd moeten buigen voor het leven. De vrouw die ik nu ben, is rijker en staat ondanks en dankzij alle hindernissen veel steviger en reeler in het leven. Toch is die andere vrouw niet weg. Ik strijd nog altijd met mijn perfectionistische aard. Met mijn analytische geest die snel de vinger op de zere plek kan leggen. Met mijn drive om alles zelf te doen en met het idee dat iedereen kwetsbaar mag zijn… behalve ik.

 

Hallo kwetsbaarheid

Mijn drive om alles zelf en goed te doen, heeft soms het omgekeerde als resultaat. Er speelt zoveel in mijn leven dat het meer is dan ik alleen zou moeten willen doen. En newsflash: ik kán ook niet alles. In sommige dingen ben ik gewoon niet goed. Bovendien heb ik net als velen zo mijn angsten die irrationeel maar heel reëel zijn en die niet tot effectief gedrag leiden. Duh! Ja, logisch he? Toch heb ik af en toe de confrontatie hiermee nodig om dat hardnekkige beeld van perfectie weer te doorbreken.

Op zo’n moment van confrontatie voel ik me kwetsbaar, naakt. Het blijkt de kier te zijn waardoor bijvoorbeeld mijn lief naar binnen kan. Hij doet dat niet altijd zachtzinnig maar wel liefdevol. En terwijl het gebeurt, het niet leuk is, voel ik ook dit: hoe goed is dit!

Hoe goed, dat je soms met je zwaktes wordt geconfronteerd. Hoe goed, dat een ander jou eens helpt in plaats van andersom. Hoe goed, dat je gedwongen wordt jezelf onder ogen te komen. Hoe goed, dat je gedwongen wordt een hulpvraag te stellen.

 

Een goede ouder

“Je bent zo streng voor jezelf! Hoe zou je reageren als je dochter hiermee naar je toekwam?”

Monique kijkt me doordringend maar warm aan. Ik zocht een paar jaar geleden haar hulp om zaken uit mijn voorbije huwelijk en de scheiding te verwerken. Het rijtje waar Daniel Shapiro mee kwam tijdens het Forward Thinking Leadership event van afgelopen vrijdag kwam langs:

Appreciate (luisteren en accepteren), Affiliate (erkennen wat het voor die ander betekent) en Communicate (dat ook laten weten).

“Wil je de volgende keer voor jezelf eens zo’n goede ouder zijn.” 

Het is een van de krachtigste adviezen geweest die ik kreeg. Niet alleen voor mij. Ook voor de mensen waarmee ik weer werk. Het werkt naar jezelf. En het werkt in relaties. Zowel privé als professioneel.

Een goede ouder weet dat erkennen niet hetzelfde is als gelijk geven. Een goede ouder weet ook dat erkenning de beste uitgangssituatie creëert om vervolgens (en dus niet meteen) naar een oplossing te zoeken. Een goede ouder zal die oplossing niet uit handen nemen. Die zal zijn kind helpen door de weerstand heen te gaan en het zelf te doen. Niet alleen, wel zelf.

 

Winst

Wat ik merk, is dat deze kwetsbare momenten relaties enorm kunnen versterken. De relatie met jezelf wordt beter. De relatie met degene die je toelaat kan zich verdiepen. Niet vanzelf. Het is hard werken. Het is af en toe reflecteren op het proces. Want emoties zijn rare dingen. Angst uit zich soms als boosheid, ongerustheid als botheid, teleurstelling als oordeel, liefde als betutteling. Het simpele rijtje van drie waar Daniel Shapiro aan refereerde, zetten we hier thuis soms even voor ons neus. O ja, luisteren, accepteren, erkennen en communiceren. Niet om de ander gelijk te geven maar om gehoor te geven aan die ander. Dat is wat we als homo sapiens met al onze kwetsbaarheid en kracht deep down blijken te zoeken: we willen gehoord worden. Niemand uitgezonderd.

Dus… als je je laat horen: wat vertel je dan? En als je luistert: wat hoor je dan? Het is schatgraven naar wat er echt toe doet. De winst is inbegrepen.


Voornemen 

Ik heb me voorgenomen kwetsbaarheid als onvermijdelijk onderdeel van moed meer mee te nemen. Ze kunnen niet zonder elkaar. Je hebt moed nodig om je kwetsbaar op te stellen. Je hebt een goede relatie met (je eigen) kwetsbaarheid nodig om moedig te kunnen zijn.

En als het gaat om doen: ook daar liggen de cliché’s voor het oprapen. In een volgende blog (of vlog) ga ik daarop in. Dus als je meer wilt weten over de kracht van niet-doen of over de relatie tussen impact en imperfectie; houd de website en de social media in de gaten. 

 

Ervaren?

Als je er niet alleen over wilt lezen maar het ook wilt meemaken en ervaren, dan nodig ik je van harte uit voor het kennisevent IMPACT! Laat je daden spreken. Iedereen is welkom in De Rode Hoed (schrijf je wel even in via de website). Wij verdienen er zelf niets aan, maar Warchild des te meer. Onze winst is de energie en impact die van het event uit zal gaan. We gunnen jou de kans om een aantal prachtige sprekers op bloedwarmte te horen spreken en te genieten van de muziek en andere bijzondere dingen die er omheen gebeuren. Je gaat naar huis met handvatten om je impact te versterken en met meer energie dan waarmee je kwam. 

Tot blogs, vlogs of ziens!

 

 

 

 

Auteur: Marinka Lipsius

2 antwoorden

Reacties zijn gesloten.